Kalbimin sığınağı, vedâ-i mahremiyette gizli,
Her köşesi sessiz, her taşında aşkın izi gizli.
Oraya hangi dem kaçmak isterse, bilinmez,
Ruhumun derinliklerinde yalnızca senin izlerin kalır, gizli ve sessiz.

Cennetin en güzel aşkını tasvir eden emanetin,
Her nefeste ruhumu sarar, her kıta ile akar serin.
Veda ile yoğrulmuş aşk, âleme ferman gibi yayılır,
Her bakışın, her hatıran, gönlümde sancıyla yanar.

Sokaklar suskun, geceler derin ve uzun,
Her yıldız senin adınla parlar, her rüzgar fısıldar sonsuz.
Mahremiyetin içindeki o sessizlik,
Her vedâ anında kalbimde yankılanır, sarsar derinlik.

Taht kurmuş gibi gönlümde aşkın en derini,
Her kıta, her hece bir ferman, bir hatıra silsilesi.
Vedâ-i mahrem, sessizliğin en kudretli hali,
Kalbim sana açılır, özleminle yanar, dolup taşar hali.

Her anın bir sancak gibi dalgalanır ruhumda,
Her hatıran bir mihrap, ışığıyla dolanır gönlümde.
Sana dair her nefes, bir dua gibi yükselir,
Vedâ ile yoğrulmuş aşk, âlemde yankılanır, büyür, çoğalır.

Sensiz geçen zaman, bir gece kadar karanlık,
Her köşe, her duvar, gözlerimde bir hüzün anı.
Mahremiyetin sığınağı, aşkın en kutsal alanı,
Her vedâ, her ayrılık, kalbimde bir ferman gibi kalır.

Kalbim titrer, ruhumda fırtınalar eser,
Her hatıra bir yangın, her an özlemle keser.
Vedâ-i mahremde aşkın sancısı,
Gönlümde tahta kurulmuş, sonsuz bir sancı.

Her gecede fısıldar adın sessizliğe,
Her vedâ anı, ruhumda yankılanır derinliğe.
Rabbimin emaneti, aşkın en kutsal armağanı,
Her kıta, her hece seninle dolu, vefa ile yazılmış bir ferman.

Tahtın yokluğunda sessizlik bir ferman gibi ağır,
Her nefesin, her hatıran, kalbimde sancıyla taşar.
Mahremiyetin sığınağı, sadece sana ait,
Vedâ ile yoğrulmuş aşk, dünyaya hâkim bir sır gibi kalır.

Sokaklar, duvarlar, taşlar ve gökyüzü bile anlar,
Her vedâ, her özlem, gönlümde yankılanır karanlıkta.
Kalbimin derinlikleri, seninle dolu,
Vedâ-i mahremde aşk,
Rabbimin emanetiyle yoğrulur sonsuz yolu.

Her kıta bir dua, her hece bir ferman,
Vedâ ile yoğrulmuş aşk, âlemde yankılanır her zaman.
Mahremiyetin sessizliği, aşkın en kudretli sancısı,
Ruhumda, kalbimde, gönlümde, sonsuz bir hâlâ taşır izi.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ