Dileğim odur ki, yüce Mevlâ’dan
Sen de sevilesin, sen de gülesin
Korusun yaratan, aklı evladan
Ne çok sevdiğimi, sen de bilesin
Sen de sevilesin, sen de gülesin

Belki de değişmez, aşka bakışın
Acı verir bazen, kalbi yakışın
Hayatta olacak, iniş, çıkışın
Gözde ki yaşları, hemen silesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Sevgiyle yaşamak var diye diye
Ben ki bu yüreği böldüm ikiye
Şu kısa ömürde, kalp kırmak niye
Her seven mutlaka, huzur dilesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Yürekler yanarken, hep için için
Sevenlerde mutlu, olmasın niçin
İnsan neler vermez, sevdiği için
Bir Ferhat olupta, dağlar delesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Aşıklar vuslatı, başarsın artık
Sen de mutluluğa, koşarsın artık
Sevdanın gülleri, yeşersin artık
Aşkın yağmurları, her gün çilesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Sevgiler yürekte, ayrı bir desen
Gözlerime bakıp, yüzüme gülsen
Seni sevdiğimi, biliyorsun sen
Gelememiş İsem, koşup gelesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Bele konuşurken, titrer sesin yar
Gözlerin şiirde, her dem esin yar
Sevgi dergahında, duamdasın yar
Lüzumsuzum daha, neyi dilesin
Sen de sevilesin, sende gülesin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

AKLI EVLA : Kabullenmek, yeğlemek, tercih etmek
ESİN : Herhangi bir nedenle içe doğan güzel duygu ya da düşünce, yaratıcı içe doğuş.