0
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
191
Okunma
Bukowski der ki ;
“Her şeyin çok çirkinleştiği dönemlerde yalnızlık kurtarmıştı beni"
Yalnızlığı en ince damarından bile bir doz alman yeterlidir
Sonra gece seni içine alır
ışıklar sönmez ama kimseyi aydınlatmaz.
Bir sigaranın ucunda yanarsın yavaş yavaş
külün düşerken çıkardığı ses bile senden uzaktır
dünya gürültüsünü bırakır,
insanlar yalanlarını çiğnerken sen sigarayı yakarsın.
Duman, boğazını yakar ama içini rahatlatır
bir tür intikam gibi, sessiz ve kirli.
Kahkahalar, işyerinin dedikoduları, aşkın maskeleri
hepsi sana çarpmadan geçer
Ama insanlar hep tedirgindir
Hep bir yerlere giderler
bir şeyler yarım kalır
İnsan hep eksiktir
Başka bir manada
Vakit hep geçtir
Ve geç kalmaktan daha kötü bir şey
Yoktur hayatta
5.0
100% (2)
