seni çok seviyorum herzaman sevecegim bir kalbim olsa sana hep seni verecegim bir gün kaparsa gözlerimizi son hiçkirik göklerde bulusturacak bizi
BE GÜZEL ŞİİR.

Hele şair demiş ya: “Mensur düşler ve şiirler yazmaya gör, ömür yetmez oysa aşkı anlatmaya”… Tam da böyledir. Bizim milletin ömrü kahvede domino taşını devirmeye yetiyor ama aşka gelince ömür kısalıyor! Kalem kâğıt işin içine girdi mi, “ömür az geldi” deyip bir de üstüne “fa diyez, sol anahtarı” diye musikiye de bulaştırmış. Yahu aşkın makamı zaten hicaz, biz hâlâ doğru dürüst sabah namazına uyanamıyoruz.

Ama bak hele, “önce onur, önce huzur, önce sevgi” diye de noktayı koymuş. İşte orası kıymetli. Çünkü günümüzün insanı önce kredi kartını, sonra indirimi, en son sevgiyi düşünüyor. Şair burada bizi utandırıyor aslında. Hani şu babadan tembihli öğüt var ya: “önce onur”… Babalar eskiden eve ekmek getirirdi, şimdilerde çocuklar babaya “wifi şifresi” soruyor. Onurun neresinde kaldık biz, orası da ayrı muamma.

Şairin “kaderin g/izini” diye yazdığı o eğri büğrü çizgiyi gördüm ya, dedim bu boşuna değil. İnsan kaderin ipini çözmeye kalkıyor ama ne çıkıyor içinden? Tıpkı köhne bir bavul: ipini çözdükçe, bir düğüm daha, bir düğüm daha! Açıyorsun, çocukluk çıkıyor, bir daha açıyorsun, aşk çıkıyor, sonra bir bakıyorsun, veresiye defteri çıkmış. İşte şiirin asıl marifeti burada: ipi çözdükçe insan kendiyle yüzleşiyor, ama bavul kapanmıyor.

Şairin gönlüyle, bizim kahve masasındaki sohbetlerimiz arasında fark büyük. Ama ne var, bu dizeler bize bir kere daha gösteriyor ki; kader dediğin şey şairin kalemiyle yazılınca bile anlaşılmaz. Bizim yapacağımız tek şey, kahkahayı da, gözyaşını da yanımıza alıp yürümek. Çünkü şiir bir şey öğretmese bile şunu fısıldıyor kulağa: “Ey insanoğlu, düğüm üstüne düğüm atarsın ama sakın kalbine düğüm atma.”

Çünkü aslında şiir dediğin şey, biraz da aynadır. İnsan kendine bakar, kendi çarpıklığını görür. “Fa diyez” deyip musikiye bulaştıran şairin derdi de o; notalar düz gitse de bizim gönül hep yamuk. Sabah ezanına kalkmayan kul, aşka kalkınca mangal gibi yürek ister. O da bizde pek az kalmış.

“Önce onur, önce huzur, önce sevgi” dedin ya, işte orası asıl derttir. Bizim mahallede onur bakkala veresiye defterine yazdırıldı, huzur müteahhite satıldı, sevgi de telefon paketlerine üç kuruşa eklendi. E hal böyle olunca şairin feryadı bize tokat gibi geliyor ama biz de o tokadı kahkaha zannediyoruz.

Gelelim şu kaderin g/izine… Eğri büğrü yazılmış o çizgi, aslında kaderin ta kendisi. İnsan hayatı dümdüz yol sanıyor ama bir adım sonra çukur, bir adım sonra yokuş. Hani dedin ya eski bavul gibi; vallahi doğrudur. O bavulun içinden çıkan çocukluk anısı bazen bir misket, bazen bir yarım kalmış defter. Bir daha açıyorsun, eski bir aşk mektubu. Sonra biraz daha kurcalıyorsun, bakıyorsun elektrik faturası çıkmış! İşte kader böyledir: Sevinciyle, acısıyla, borcuyla, alacağıyla.

Ama şiirin asıl gücü, bunları süsleyip püsleyip bize yeniden hatırlatmasında. Şairin kalemi ince ince işliyor, biz ise kalın kalın yaşıyoruz. O yüzden bize düşen, şiirden alınacak dersi almak: Ne olursa olsun, düğümü çözmeye uğraşma, düğümle yaşamayı öğren. Çünkü düğümü çözersen ip dağılır, ama düğümle beraber yürürsen yol da senin olur.

Ve bil ki dostum, şiir ipini çözdükçe içinden yeni düğüm çıkan eski bir bavul gibidir. O bavulu kapatmaya kalkma, aç da içinden çıkan her şeyi gör: kimi acı, kimi neşe, kimi de sana yol gösterecek bir işaret. Çünkü kaderin asıl gizi, o bavulun içindedir.

Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri namı diğer Celil ÇINKIR

Mansur yalnızlığın türevi:
Acıya ne hacet, sevmeye gör sen beni.
Melun düşler alfabesi
Tırnaklarımla kazıdığım şiirler
Öykülerinse lal esintisi görücüye gelmiş imgeler.

Kıymetli dost şairem güzel bir şiir okudum sayfanızdan kaleminiz susmasın tebrikler selamlar saygılar

Tebrikler kutluyorum güzeldi şiir hocam

Ne ağustos böceği ne de karınca
G/izini sürdüğüm sırların kanadı kırıldıkça
Mensur düşler ve şiirler yazmaya gör
Ömür yetmez oysa aşkı anlatmaya
Hasretin izleği
Yarılanmış ömrün neferi
Kuyuda saklı o ağarmış t/aş
Susuzluğa bire bir iyi gelen kayıp bir ayraç
Kaça b/ölündükse artık
Alabildiğine katık
Ettiğimiz maziden kalan nice atık
Sağdıcı özlem soldaki kara sevda
Ortalamaya namzet elem yüklü fetva


Bu değerli kalemi kutluyorum, tebrikler

Okurken derin bir tefekküre sevk eden, mana zenginliğiyle dolu bir şiir. Emeklerinize sağlık, gönülden kutluyorum.

Harika