0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
83
Okunma
Hep bir adım geç kaldım hayata,
Düşüncelerim daldı uzak ufuklara.
Bir bakmışım fırsatlar ellerimden
Su gibi akıp gitmiş,
Tutamamışım…
Kimi akıllı hesap peşinde koştu,
Kimi deli cesaretiyle yol aldı.
Ben ise beklerken,
Gönlümün istediği
Benden uzaklara savruldu.
Derdini söylemeyen
Kendi yükünde boğulur,
Suskun gönül kimseye anlatamaz içini.
Korkaklık, ağır zincir gibi
Adımlarımı tuttu.
Oysa cesaret,
Başarmanın ilk anahtarıydı.
Bir gönüle dokunmak
Bir ömrü değiştirebilirdi.
Ama ben sustum, bekledim…
Ve zaman,
Yine kaçıp gitti önümden.
Dünya dönüyor hâlâ,
Kimse bilmiyor yarının ne getireceğini.
Birer birer düşüyor yapraklar
Hayat defterinden.
Ve ben öğreniyorum artık:
Kaçırılan her an
Bir daha geri dönmüyor…
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 29.09.2025
5.0
100% (2)
