İçim sızlıyor,bu öykü böyle yırtık
şöyle pırtık,bitti bitmeyecek
avuçlarım yanıyor;parmaklarım tırnaklarıma evrilmeyecek
bacaklarım arasına kıstırıp kaçmayacağım bu kavgadan
bu öyküyü zafer takları süslemeyecek
nede heykeli dikilecek sürtüklerimin
sürtük,sürtüp geçsede teni..

dedi karakedi

kızgın damda seke sek oynayan,bebelere dalarak
çocukluğuna yöneldi
gözgöz olmuş anılar;kapılarını hanca açtı
han kapılarından binlerce yolcu geçti
eyleşti;seyirleşti,devir devir devirleşti
ve
yüreğinin tam orta yerinde dilleşti..
hep aradım dediulunmayacak olanı
hep çözmeğe çalıştım,densiz denklemi
hep isyan ettim bana giydirilene;boyun koyun eğdirene
yerli yersizyeldirene..
ve geldim bu güne
bugün dünden azılı;kadere kısmet yazılı
itli silahlı tazılı,sokağa postal kazılı
kazıl
kaz
kaz kafalı,ördek yürüyüşlü;ayaz yüzlü,ödlek tözlü
sürülere katılmadım hiç..ürünleşmedim.

Yirmi yılmı olmuşsözleşen,özleşen
dilim dilim dilleşen,düttürünün geçmişi..

her saniye bir bebenin göz nurumu sönmüş
sömürmeden;savaşdan;göçten göçürtmeden
çölden selden;işten aştan,bitten,itten

sokaklar mı hayalet gemisine bindirilmiş
tinerden;esrardan,buzdan,tuzdan
yeni rakıdan,izmaritten..
yollar mı kesilmiş;okuldan,hastaneden
işten,inişten,yokuştan

yoksulluk fırtınasına mı gerilmiş;tenlerinin en ince yeri
bacaklarını mı açmış,anamal devleri
piyasaya mı düşmüş sevişme
düzüşmeye mi dönüşmüş;sevdam benim
“orospuya mı” çıkmış adları
“ibneleşmiş” mi kırk yıllık gavatlıkları
avratlarını mı satmış;erk pusatlı,köstek saatlı
namusa biçilirken dondonsuza,karartılmış yarın
namusu apışarasına mahkum edenler
soygunu;maske maske kuşanmış
dinden girip,imandan çıkmış,saltanatları..

global devşirmeler;devşirmiş dervişleri,salmış çayıra..
yağlı sahteyanlı kısbetle tutulmuş halaya
açılım var kaçılım var saçılım var derken
kanlı madalyalardan rant koparanlar
rant koperasyona,kapıcı durmuş.

Ve sustu karakedi.

Zıplasa karşı mahallenin sokağına erişecekti bacakları..

Biliyordu bu devran;böyle sessiz,öyle uyuşuk,şöyle pörsük
Geçmez!
Biliyordu,seke sek oynayan bebelerin kursağından
bir dirhem ciğer geçmez
sadece şuna aklı ermiyorduu sokak sakinleri
neden sukutu ikrardan bilmez..

neden birleşip kenetlenmez
tırnak tırnak söküp;arnavut kaldırımlarını cepheleşmez!

Umarsızlığı çöp tenekesine atan karakedi
kırık tırnağının acısına aldırmadan
ıslak kaldırım taşlarından birini,yerinden oynattı
taş yerinden oynadı;kaş yerinden oynadı
göz karardı
baş yerinde saymadı..!


Volkan Kemal


Bu öykümsü, dünya çocuk hakları sözleşmesinin yirminci yılında yirmi yaşına basmadan, sevdaya yaslanmadan yiten bebelere adanmıştır.