Bir avuç insan, 46 ufuktan kopup gelir
Birlerşir aynı yürekte
Dilsiz dünyaya ses, göklerde çığlık olmak için
İsyan eden isimsiz kahramanlar
Zalimin zulmüne baş kaldırır sumud

Kanayan yarayı omuzlarında taşır
Gökyüzüne saçılmış yıldızları toplayarak
Umudu diker ay ışığının ince dikişlerine sumud

Deniz, kara çarşaf gibi serilir önlerine
Sabrı kürek etmiş cesur yürekleri
Yarar imkansızlığı beyaz kuşların kanadında
Işığı, kırılgan bir kandil gibi
Dalganın göğsüne bırakır sumud

Her yelken uzaklaşan menzile canını koymuş
Adanmış gözlerin nefesinde peygamber soluğu

Ufka adanmış ruhları, korkusuz nefesleriyle
Ölmek var dönmek yok der içlerindeki yankı
Çocukların düşleriyle yoğrulmuş bir inanç
Sarıldıkları en büyük emanettir sumud

Kıyıda bekleyen bir çocuk
Gözlerinde sevinç, dilinde bir şarkı
Yeryüzünün bütün hüzünlerini suya bırakır
Mutluluğu göğe uzanan gökkuşağına asar sumud

Deniz yarılsa da, asa kırılsa da
Zaman bükülsede zalimin sunağında
Ölmek var dönmek yok der SUMUD
Her yelkenin dalganın alnına çarpan
Bir direniş ilahisi ile