Vakitlerden günbatımı
Beklemek sırlı bir cam arkasında sevgiliyi
Geçerken gökyüzünde ip gibi serçe kuşları
İçine sığmayan heyecan sağırlaştırırken kulaklarını
Gözlerine inen matemin rengidir aşk
Şimdi önümden ince bir oğlan geçecek hisleri
Tazeler ruhunun gül mevsimini
Dudağın titriyor bak göz yaşların seferi
Kalbini sıkı tut
Kapat kör kuyulara yersiz yurtsuz endişelerini

Vakitlerden akşam ezanı
Güneş ahalisini topluyor ufukta
Sönüyor sırlı camlarda yarin zümrüt gözleri
Uçuk bir rüzgar kopuyor ince oğlanın dudaklarında
Yürekleri yokluyor sevda sözleri
Şehrin bileklerinde demleniyor ıstırap
Büyüyor taş plaklarda hıçkırıklı veda iniltileri
Sevmek pahalı meziyet şair
Ucuz insanlar asılı şiir burçlarında
Beklemekse ağır işçilik vesselam
Hazzını ne bilsin nasipsiz olan
Aşk karılmamışsa mayasının harcına

Vakitlerden gece k/arası
Caddeler suskun bekleyen gözler yorgun
Ve ne makus bir talih ki
Sevilmeyen her çiçek her daim solgun
Geceler uzuyor sırlı camların ardında
Soluyor ince oğlan kirpik uçlarında
Duyulmuyor ayak sesleri eşikler öksüz
Yüzler beliriyor sisler ardında yüzler kimsesiz
Anılar akıyor yıldızlarla beraber en bilinmeze doğru
Kaç yangın sonrası varıldı sabaha kim bilir
Kaç kez yağlı urgan dolandı boyunlara
Beklemek binlerce yıl sevgiliyi sırlı camlar ardında
Tarifi imkansız güzelliktir
Cülussuz lütuftur aşkla kavrulan mahzunlara...