Gelin gibi süslenen kalbimi viran edip gittin
Dünyalar oldu mu senin söyle
Buza kesti mi yüreğin
Çelikten sicimlerle gül açtırdın tenime
Aklımı yedirdin o mahmur gözlerinle
Susma cümle kutsalların üzerine söyle
Huzura gark oldu mu köz dolu için

Aşkı hapsedip göğsüme öylece gittin
Mecnuna döndü seninle can bulan mülteci gönlüm
Şaşırdım saatlerimi
Hep kahırla geçti gecem gündüzüm
Bir solukta insafını susturarak söyle
Vuslata ermeden öldürmek mi niyetin

Öksüzlüğümü faş edip kahkahalarınla gittin
Kurudu kollarım iki yanımda
Kurudu iliklerime kadar kanım
Talihimin kırıldı kökünden kanatları
Hasretinle çatır çatır çatladı ruhum
Yemin edebilirim
İsmim vurulduğundan beri böylesine yanmamıştı canım
Üslupsuz da olsa söyle
Daha çok sürecek mi sevdaya olan kinin

Maziyi gömüp kara toprağa tozumu rüzgâra vererek gittin
Tükendi düzenbaz dünyaya meylim
Koktu su kalmadı tadı ekmeğin
Irarken sahramdan musluğunu kapat gözlerimin
Heba olmasın omurgalı hislerim
Usulünce adımla kalbimin arnavut kaldırımlarını
Tebessümlerini topla fikrindem öyle git
Yaralarıma tuz basılsa da söyle
Bir lahza dahi hakiki değil miydi sevgin...