Bir yanım uyu dediğinde ayıltıyorum anıları
Bir gece kahvesinde
İncir çekirdeği muhabbetler sarıyor kulağımı
Balat’ ta sabahlıyorum o gece
Ölü leylakları yazmış bir sabah gazetesi
Haziran’da don gördü ya bu yürek
Şaşırtmıyor ertesi yazlar bile şimdi

Üsküdar’ da kar kalmış geceden
Nasıl olur demiyorum mesela
İstanbul pek bir hüzünlenmiş
Alnı ve yanakları mosmor
Yürek kesen bir soğuk varmış
Ölü leylaklar anlatmış olup biteni


Yirmili yaşlarımda karış karış
İzlerini yoklardım umudun
Üsküdar’ da bir bankta anımsadım
Martıların masumiyetine inanırdım
Ve simidimi paylaşırdım bütün kuşlarla
Mor bir leylağın
Kokusunda eritirdim gurbetliği


Leylaklar adedince büyüdüm
Bir buz pistinde
Ustaca dans ediyorum mesela
Mor dudaklı o balerin
Sanki benim
Ayaklarımın ucunda
Duruşumu seviyorum
Bir nevi sanatın şiirselliği


Ben değil leylaklar söylüyor bunu
Ve martılar
Simitlerini yedikçe
Gözleri acıkan
Doyumsuz bakışlarıyla
Cömertliğin karşısında
Yürek katilleri


Büyümek
Her detayı
Olduğu gibi görmekmiş
Ve ben
Sözlerin selinde
Hala ritmimi arıyorum
Hayır Rodrigo
Anneler hep haklıdır
Şefkati yazarlar
Bütün rahimlerde
Ve acıyla kavrulurlar
Bir fincan kahvede
Ölümleri diriltir
Bir annenin nefesi


İşte böyle bir şey ölüm
Sevgili/m
İstanbul
Ve onun konçertosu
Kaç Haziran geçerse geçsin
Gitmiyor burnumdan
Mor leylakların kokusu


Evreka
Sevmek işte bu
Buzlar erimese bile
Göğe kazınan tek şey
Umudun doğum tarihi

ŞuLeCan