Yol bağdaş kurmuş
Üstünden geçenlerin hesabını ayıklamakta
Umudu kesilmiş çiçekler yorgun
Çatlamış toprak suya takat arıyor
Aşk dönmüş arkasını izlerine bakıyor
Şehrin büyüsünü bozuyor hasret

Derisi sıcaktan yırtılmış
bir sandalyeye benziyor insan
Asfalt paramparça
İçimi eriten yolu eritene eş
Güneş kavruluyor ufukta
Bedenim büsbütün kesik

Hepsine bir ad koydum
Söz umut düş hayal
Sonra saçlarımla örttüm
İçimdeki çoraklığı
güneşi g.izleyen gece gibi
Anne rahmine inen çiy tanesiydim

Ruhumu kimler çağırdı soluksuz
Hangi seanstan sonra dirildim
Cin ve Melek ordularını aşıp
Buraya nasıl geldim
Elimde bayrağımla
Bir tutam barış aradım

Oysa hep savaştım
Sebepler ve sonuçlar karmaşasında
Sayılıydı mevsimler
Ben hep baharda yağdım
Tırnaklarımda tükenmez boya izleri
Camların buğusunda yazdım ilk harflerimi

Her yazgının sonucuydu silinmek
Geceye telaşsız bir soluk bıraktım
Alnımdaki kırışıklığa dokunmadı bir tek hayat
Böyle bir şeydi sürgün vermek
Yeri çatlatan çiğdem bendim
Geldim sevdim yine sevecektim