1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
271
Okunma
Sensizliğe yazılan üçüncü şiirim...
Yokluğundan beri harabeler şehri ömrüm .
Eylülden önce son akşam güneşi vuruyor ellerime .
Şimdi yoksun ama
varlığın ilk gün gibi yakıyor genzimi.
Göğsümde bir sırdı sensizlik.
Şimdi o da yalnızlığa mahkûm oldu.
Bir yıldıza atfettim adını.
Şimdi yıldızlar kayboldu, geceler söndü.
Bulutlar ağladı bu aşka.
Bulutlar dindi , güneşler açtı burada.
Bir diyar ki bende bilmiyorum.
Nasılım ve neredeyim, kendimi de sevmiyorum.
Bu güneşler seni hatırlatıyor bana
Bu güneşler sensizliği harlıyor bağrimda .
Güneşler sönüyor sen kalıyorsun hatrımda
Hatıralarda silinip gidiyor burada .
Pişmanlıklar , keşkeler kalıyor gizli sevda diyârında ...
NOT : yazılma tarihi ,
23/ 08/ 2025
5.0
100% (3)
Cevap Yaz