İNSAN VEFA ARIYOR
Hanı gerçekten dostlar dostluklar hangi serde
Yaslandığım o omuz çare idi her derde
Boşalmış adresleri bulamadım bir yerde
Sahtekârlık ve yalan harç olmuş da karıyor
Dostun gönül bağında insan vefa arıyor

Şu üç günlük dünyada dostlarını küstürme
Hasar bırakma kalpte neşter vurup kestirme
Gönlümün yaylasına hüsran yeli estirme
İhaneti yaşamak ta yürekten vuruyor
Dostun gönül bağında insan vefa arıyor

Nasıl böyle değiştin sendeki nasıl haldi
Kaç fasıllık ömrümüz kaç fasıllık aşk kaldı
Gülen gözler gitti de yerini hüzün aldı
Bir tebessüm bir gülüş ne yaralar sarıyor
Dostun gönül bağında insan vefa arıyor

Mavileri yok ettin böyle hep haki misin
Huzur getir birazda yoksa sen saki misin
Tapmışsın maddiyata dünyada baki misin
Ölüme mi çaredir para neye yarıyor
Dostun gönül bağında insan vefa arıyor

Cemreler gecikmiş de gönüller kalmış kurak
Hep fanı değil miyiz dünya bir han bir uğrak
Misafiriz burada asıl mekân son durak
Ne olursan ol sonu hep oraya varıyor
Dostun gönül bağında insan vefa arıyor

Ayşe kadıoğlu yıldız