Ey nankör insan!
Darlık anında,
Başın sıkıştıkça,
Kendine dokunan bir derten,
Dua eder, yalvarırsın,
Selamete çıktığında,
Yaptığını yapmaya,
Devam edersin.
Daha da ileri giderek,
Allahın doğru yoluna,
Oturan şeytanla,
Cüretkarlığını ortaya koyarsın.

O hikmet dolu Kurana yemin olsun ki:
İsyanlarını alevlendirenler,
Pişmanlık duyacaklar,
Parmaklarını ısıracaklar,
Elleri önüne düşecek.

Allahın,
Kudret ve Rububiyetine yemin olsun ki:
Gurur ve kuruntu
Bataklığında boğulacaklar.

Şeytan,
İnsanı saptırıp yardımsız bırakır.
Yaradıcısına yemin ederek bunu yapar.
Bu mağrur ve kibirli
Bir meydan okuma tarzıdır.

Rahmana,
Cüretkar olanlar yok mu?
Onlar, Cehennemin etrafında,
Diz üstü duracaklar.
Şeytanlarıyla aynı zincire vurulacaklar.

Ezeli ve ebedi Rabbime yemin olsun ki:
Orada,
Birbirleriyle yüzleştirilecekler.

Üstüne düşüp taptığınız tanrılardan
Yardım mı isteyeceksiniz?
Heyhat!
İş işten geçmiş olacak çoktan..
Bu büyük hüsran,
Allahın hışmına uğrayanların
Başına gelecek.

Ey nankör inan!
Yıldızların düştüğü yere and olsun ki:

Sana vaad olunan elbette doğrudur.
Biribiri ardınca savrulup koşan,
Rüzgarlara yemin olsun ki:
Varacağın yer Allahın huzurudur.
Boğulmuş ruhları,
Söküp çıkaranlara kasem olsun ki:
Maldan, evlatdan ayrı olarak,
Oraya döneceksin.

Allah müminlere acı vermesin,
Akan göz yaşları hakkı için.

Bursa / 1998


Ali Kılıç Kakiz