O, Rasülün s.a.v.
Çocukluğuna bile,
Tehammül edemiyorlardı.
Öz evlatları gibi tanıyorlardı.
Medine de fitne tohumları ektiler.
İki kardeş, kabilenin yarasını,
Kaşıtıp duruyorlardı.
Kan dökmek için,
Denemedikleri,
Yol yordam bırakmadılar.
Hem cinsleri üzerinde,
Rableşmeğe kalktılar.
Allahın meleklerine elçilerine,
Silah çeken eller kurusun.
Ne İbnü Selüller geldi.
Tahtı tacı devrildi.

Allah,
Kalbleri mühürlü,
Olanların kökünü kurutsun.
Hiç şüphesiz azap,
Peygamberleri yalanlayanların
Tepesindedir.
Allah süre verir,
İhmal etmez.
Allahın enbiyalarına,
Kafa tutmak akıl kârı
Bir iş değildir.
Gücünüz varsa,
Allhın mülkünden çıkın.
Buna cüret edenlerin
Vay haline.

İnkarçıların,
Başları üzerine,
Tûr dağı kaldırıldı.
Tepelerine,
İndirilecek bir şekilde.
Azabın dehşetinden korkarak,
Yüzlerinin yarısı üzerine,
Secdelere kapandılar.
Göz ucuyla dağı süzüyorlardı.
Kafirler dediler ki:
Ey Musa!
‘’İşittik itaat ettik ‘’
Eğer,
Dağ tepelerinde olmasaydı,
İman etmiyeceklerdi.

O’nun mülkünde,
O’na karşı gelmek,
Körlüğün nankörlüğün,
Ta kendisidir.

Her ne kadar,
Gecersiz putlar dikilsede.
Gün gelecek,
Bütün ilahlar silinecek.

Hâlik O,
Kadir O,
Hâkim O.
Evet,
Biz bunun şahitleriyiz.

Beden ister çürüsün,
İster kül olsun,
Bu hayatın,
Hesabı orada sorulacak.
Tevhide,
İnanan ahirette kurtulacak.

Cenab-ı Hakkın C.C.
Kuluna şah damarından
Yakın olduğunu biliyoruz.
Sonu gelenden korkmayın,
Sonu gelmeyenden korkun.

Ey direksiz desteksiz gökleri,
Yaratan Allahım!
Sana inanan felah bulsun.

Aynel Fije / Şam 1981


Ali Kılıç Kakiz