Necati Vardar anısına …

Gece yağmurluydu
Safra kokuyordu
Kırkikindi vakti
Ağlamıştı annem
Kırk senenin sonunda
Mermer lahite iliştirdi gülü

-Ağlamıştı annem-

Çamdibi derler
İzmir’in
Kendinden külhanbeyi
Semtidir
Usuldur
Sakindir
Ve
Hiçbir aşkın öyküsü
Zamana sığmaz buralarda
Çınar’dan
Martaval bir kahkaha
Sızarak gecenin karanlığından
Şiiri ve şairi öldürür
Annem
Yasını
Arki’nin gözlerine asar
Prosto
deyip
Ölür düşler boyu

Sen bilmezsin şair
Sen
Sarı ve kavruk rüzgarın
Kuzeyden estiği
Spil Dağı’nı bilmezsin
Ki ben
Aşıra aşıra yollar boyu
Kadehin ucunu
Kordon’da izdüşümü
’Leylaya Mektuplar’
Okurdum

-Annem gül ağacını suluyordu
Yası
Yasıma denk geliyordu-

Islak toprak kokusu
’Delikanlı bahar’ın’sinesine saklanmış
Çekiyorum içime
Memleket oluyor Leyla’nın gözleri

-Aşk ile
Ölüyorum-

Yüzbin adım yürüyoruz
Ellerim hasret
Annem solumda
Sağımda
Ceviz ağacıdan gölgelik
Bir de yüz görümlük
Boşnak kızı

-Annem gömütleri suluyordu
Yaşı
Yaşıma denk geliyordu-

Nedensiz ve kimsesiz
Sığınıyorum kentimin sokaklarına
Ağlıyoruz hep bir ağızdan
Çamdibi
Annem
Boşnak kızı
Ve
İçimde o
Spil sızı...


*12 Eylül faşist cuntasının astığı tüm yiğitler için…