8
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Denizin kuruduğu yerde hayal bohçalarım,
Soğuk suyunu, kaynağını ararken,
Bir serap gibi görünürdü;
Kaf Dağı’nda umut buldu.
İleri attığım adımlar beni geri götürür müydü?
Anın çarkı getirse de atiyi,
Düşlerimize düşen maziydi.
Gözleri yaşlı bir çocuk vardı arkamda.
Sevginin kubbesinde onun da yeri vardı.
Katılaşmış gönüller!
Unutma, Allah vardı.
Zor hayat, aşkı daim cebinde.
Dünden bugüne kader yolu,
Sevginin çarkında doğdu aşık,
Kırık sazın özü vardı.
Zaman kıyma makinesinde insanı kıyarken,
Paranın gücü insanı satın aldı,
İnsanlık değerlerini Kaf Dağı’na attı.
Yitik düşler arasında
Sessiz bir feryat vardı.
Yollar kırıldı, gönüller sustu,
Bir ışık titrerken yüreklerde,
Küllerinden saklı
Yeni doğuşlar,
Yıldızlar çıkarsın yarınlara.
Umudu taşıyan başka çocuklar,
Çocuklar vardı arkamda.
5.0
100% (9)