Hayatı gören bilge, damarların olduk biz.
Duygu dolu yüreğinle, haydi durma yönü çiz.
Bilinmeyen hayat yolu, bıraktığın derin iz,
Kantarın topuzunu kaldıramaz her diz.

Top döner, dünya döner;
Haydi bize bilge öner.
Görmek başa bela mı?
Yükü artar, bilge söner.

Resmi görmek yük oldu, mesuliyet bürüdü,
Göremeyen insanlar ateşlere yürüdü.
Şeytana azap gerek, dünyaysa iblis doldu,
Cehennemden kaçan şeytan;
Şimdi bize melek oldu.

Top döner, dünya döner;
Haydi bize bilge öner.
Görmek başa bela mı?
Yükü artar, bilge söner.

Bilinenin dışında görmelerse frekans,
Orada duran gölge selamına tölerans.
Görmek ağır gelmişti, kafesinden kaçtı akıl;
Hafif sıklet dayanmaz
Ağır sıkletin çakıl.

Top döner, dünya döner;
Haydi bize bilge öner.
Görmek başa bela mı?
Yükü artar, bilge söner.

Mavi rengin flu da kalmasın; büyük günah.
Somut hayat anlamaz, Melek sevap, Şeytan vah.
Görmek başa bela oldu somut dünya içinde.
Bilinmeyen damar var,
Nadir vuran frekans;

Top döner, dünya döner;
Haydi bize bilge öner.
Görmek başa bela mı?
Yükü artar, bilge söner.

Bilinmeyen içinde bilmediğimiz neler var.
Her frekans konuşur gölgeleri kadar…
Anlamayan gönüller taşı var sapanı dar
Bilge bunu kavrar:
Belki kanar, belki yarar.

Mehmet Tevfik ELTAS