Şu an yanımda olmanı çok isterdim.
Ama değilsin.
Sen oradasın;
Ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
Nazım Hikmet


Sen üzülme sevdiğim.
Ben iyiyim,sensizliğin gölgesinde,
Biraz eksik,biraz yamalı;
İçimde saklı bir gelincik kanasada,
Alıştım artık,
Kırık bir kafesle de olsa nefes almaya.

Arada göğüm ol, doğ üzerime,
Sızan mavinle ör beni,sar sarmala.
Yağmur ol düş tenime,
Islaklığın süzülsün gönlümün derinliğine,
Suyunla dirilsin,sevginden kuruyan çölüm,
Sancınla erisin sararan sonbahar,
Ben,sessiz yüzünde yavaşça silinirken.

İşte o vakit,
İki bulutu karşına al,diz çök,
Ellerini yüreğine koy,
Orada bulacaksın beni;
Bir mezar taşı sessizliğinde,
Unutulmuş bir şiirin kuytusunda,
Ve hiç açılmayacak kapıların ardında.
Sessizlik parçalanacak çığ gibi,
Gökyüzü ellerine düşecek,
Benim ise dudaklarımda ismin,
Avuçlarımda resmin,
Sen üzülme sevdiğim...