0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
38
Okunma
Anlatıcı, hayatında karşılaştığı ve hayalinde şekillendirdiği birini en değerli varlık olarak görür. Bu kişi, onun için sadece bir sevgili değil; hem kalbinin acısını dindiren hem de mutluluk kaynağı olan bir varlıktır. Her düşüncesi, her anı bu kişiyle bağlantılıdır ve anlatıcı için hayatın merkezi hâline gelir.
Aşkı, hem deli hem de akıllı bir his olarak yaşar; aklı ve kalbi arasında gidip gelir. Sevdiği kişiye olan bağlılığı, onun hayatındaki en derin ve saf duygudur. Bu şiir, aşkın idealizasyonunu, bir insanın bir başkasını hayatının tamamı olarak görmesini ve hayranlıkla sevmesini anlatır.
Sen, hayalimdeki en güzelim.
Sen, aşkımın en özelisin.
Hayatımın en güzelisin,
Sen benim sevdiğimsin.
Canımsın, benim canım.
Aklımın düşündüğü her anımsın.
Bazen kalbimin acısı, bazen ilacısın;
Sen, “hayatım” diyebileceğim tek insansın.
Karşılaştığım en değerli canlısın.
Sen bu arada çok şanslısın,
Çünkü seni seven benle tanıştın;
Sen benim her şeyime layıksın.
Sana “deli” desem, aklımı sorgularım;
Çünkü seni düşününce aklımı kaybederim.
Seni delicesine sevip, akıllıca anlarım;
Sen benim anladığım tek insansın.
Seni seviyorum çünkü
Hayatımın tek mutluluk kaynağısın.
