bir aşk sancısıydı yaşananlar
ay tutulması gibi bir zaman
öyle bir masal anlatacağım ki sana
inanamayacaksın
yaptıklarımı görünce
sen bile şaşacaksın
bizim hikayemizdi anlatılan
ikimizin

göç vaktini bekleyen kuşlar gibi
zamanı bekliyorum
gelip alacağım seni
olduğun yerden
sarp kayalardan, dağlardan, ormanlardan
bozkırın ortasında da olsan
gelip alacağım

olur da yeise kapılırsan
gökyüzüne bak
beni hatırla

türkülere yazdım adını
her yerde farklı söylendi
o kadar çoktu ki sevenin
anlatamam
kimi ağlattı
kimi düşüncelere sevk etti

şimdi haykıracağım seni
içimden geçenleri
susmamalıyım artık
sen özgürlüğü yaşa diye

yankılansın türkülerim
hoyratlarda
bozlaklarda
baraklarda
ben hep seni anlattım

kucaktaki bebeklere ninni dedim ben seni
sevda yağmurlarında birlikte ıslandığımızı anlattım
hangi makamda akacağını bilmediğim gözyaşlarım vardı

sevginin gölgesinde solan gülücüklerim yetimdi
boynu büküktü artık tüm çiçeklerin

biterken zaman
meraklı bakışlarını ayırmayanların gözlerinden belliydi
ter dökülmüş toprakların hikayesiydi yaşananlar
nasırlı ellerin yazdı bir sevdayı

yağmurun kokusuyla uyanırken uykudan
gecenin koynundan doğmuştu sabah
baharın yetimi gülleri

sana söylenen türküler dudaklardan dökülürken
geçmişe doğru akıp gidersin
sevişmelerin yerini hüzünler alır
unutulurken gülüşler
sessizlik hüküm sürer

dokunuşların anlamını yitirir
dönersin söylenen türküye

göğsünde gül açar mı bilmem
duvardaki sesler yankılanıyor hala
küt küt, vurdukça vuruyor
bu kalp ne kadar dayanır bilmem

sevda yakacak kadar acımasızdı
söylenen sözler çok ağırdı
alev alacak gibiydi
tutuşmaya hazırdı

kirpiklerine veda ederken gözyaşlarım
düşecekti o gece gibi

türkü sustu.
*
Mehmet Demir
8922