0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
79
Okunma
Kırık bir dal gibi eğilirim, ama bükülmem,
Rüzgar beni savurur, ama devrilecek değilim.
Her düşüşümde yeniden yeşeririm,
Toprak beni çağırır, ama ben göklere erişirim.
Beni yere çekmek istediniz, attınız çamurlara,
Sözlerinizle, bakışlarınızla yara açtınız kalbimde.
Sandınız ki sustum, sandınız ki tükendim,
Oysa ben her yara izinden bir çiçek filizlendirdim.
Gördüğünüz bu yorgun gözler, çok fırtına atlattı,
Duyduğunuz bu ses, nice zincirleri kırdı.
Görünmez duvarlar ördünüz önüme, bilirim,
Ama ben her engelden bir merdiven inşa ederim.
Ben okyanusun dibindeki incideki ışıltıyım,
Volkanın küllerinden doğan o yeni hayattayım.
Korkularınız beni durduramaz, artık biliyorum,
Ben düşsem de, kalkar, koşar ve yeniden yürürüm.
