Yıldızlar da ölür,
Zamanın kollarında...
Lâkin,süslerler gök kubbemizi ışıl ışıl,
Bütün ihtişamlarıyla daha nice asırlar…
Bir zerre bile usanç göstermeden,
Sanki kutsi bir görev ifa eder gibi...

Yıldızlar da ölür, tıpkı;
Huda’nın buyruğunu,
Taşıma şerefine ermiş Peygamberler,
Vatan, millet, bayrak uğruna,
Şahadet şerbetini içmiş yüce erler,
Ve insana insanlık yolunda,
Ön-ayak olmuş liderler gibi...

Yıldızlar da ölür, ya da tıpkı;
“Bağımsızlık benim karakterimdir” diyerek,
Bütün yüreklere hürriyet közünü atan,
Türk’ün "Devlet-i Ebet Müddet" ülküsünü,
En zor günlerde bile yüzünün akıyla yaşatan,
Milletimi yeniden şahlandırıp,
Medeniyet yarışına katan,
Ve şu anda mezarında,
Bunlara muvaffak olmanın huzuruyla yatan,
Bin minnet ve duayla andığımız
Tarihin yıldızı Ulu Önder gibi...

Yıldızlar da ölür,
Maddenin kaderince,
Vade sona erince...
Ama hâlâ yaşarlar ışıklarıyla,
Bir kere çıkıldı mı o mertebeye,
Kolay kolay inilir mi der gibi...

10 Kasım 2007
Veli BOSTANCI