6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1062
Okunma
Sevda denilen şey, öyle bir hâl ki,
Rüyayı hakikat sanıyor insan…
Sıfır ihtimali, yapıp da belki,
Vuslat hayaliyle yanıyor insan…
Hülyalı bakışlar, cana batınca,
Kalbe anlatılmaz, hazlar atınca,
Yani sevda demi, gelip çatınca,
Tatlı bir bakışa kanıyor insan…
Hicranın gündüzü, geceden kara,
Gece nasıl, düşün, gündüze göre.
Sevdanın sihriyle, göz göre göre,
Yüreğini tuza banıyor insan…
Hasretin altında, yorulsa bile,
Çağlayan arzular, durulsa bile,
Yemin billah edip, burulsa bile,
Yine de ismini anıyor insan…
Anladım ki, sevda, azgın bir selmiş,
Talihin hükmünce, coşmuş, yükselmiş.
Sanki gözlerine, toz-toprak dolmuş,
Ne hicap ne günah tanıyor insan…
Veli BOSTANCI
Cevap Yaz