0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
Neden hiçbir şey istediğimin yakınından bile geçmiyor?
Yürüdüğüm sokaklar hep çıkmaz,
Çığlıklarım gökyüzünde erir, duyulmaz.
Uzattığım ellerim boşlukta kalır, tutulmaz.
Kara veba gibiyim;
Dokunduğum hayaller çürür,
Solan çiçekler gibi dağılıp gider umutlarım.
Oysa ben böyle olmamalıydım...
Bir zamanlar benim de hayallerim vardı,
Bir zamanlar ben de mutluluğu tatmıştım.
Ama çok gördüler bana,
Çocukluğumdan koparıp bilinmezliğe sürdüler
Mutluluğu, sevinci, ışığı.
Şimdi geriye yalnızca hasret kaldı.
Vuslatı beklerim,
Ne mutluluğa, ne dünyaya…
Ölüme —
ve yeniden dirilmeye.
5.0
100% (3)
