Alnıma iyi bak, şarapnel izleriyle dolu.
Yolun yoluma karışalı huzur falan kalmadı.
Kafamda bir canavar var, belli değil sağı solu.
Canavar uyanalı neşe bir daha uğramadı.

Ben.. istemedim sana zarar vermeyi,
Kim, hangi insan ister ki zaten böyle bir şeyi?
Belki de birazcık deneseydin sevmeyi,
Tahayyül edebilirdim göklerdeki yerimi.

Hayal.. ne kadar da ürkütücü geliyor.
O benim için başka bir şey, bir kişi gibi.
Zira kafamın her yerinde sesi geliyor.
Bazen öyle oluyor ki, sesi sanki sihirli gibi.

Bir dayanak, bir direk arıyorum esasında.
Bazen gözlerime bakıp kendimi tanıyamıyorum.
Başım dönüyor hep, sevmenin esnasında.
Bazen gözlerinin içine bakıp senden kaçıyorum.

Zihnim acımasız, en çok da bana karşı.
Neyi, ne zaman hatırlasam yerin dibine giriyorum.
Kalbim utangaç, en çok da sana karşı.
Ne vakit yanımda belirsen gözlerimi kaçırıyorum.

Keşke kaçırmasaydım, doya doya baksaydım gözlerine.
Bu dünyada kesinlik ile sonuçlanacak pek çok şey var.
Senin için şair oldum, ne şiirler yazdım güzel ellerine.
Bu dünyanın kabirleri edecek senin yollarını bana dar.

Kokun.. o kadar tatlı ki, ruhum tatlanıyor.
Bir ahusun sen, seke seke beni mest ediyorsun.
Rüyan.. o kadar gerçek ki, gözlerim kamaşıyor.
Bir meleksin sen, kanatların ile parlıyorsun.

Şarapnel nerede olur biliyor musun? Bir patlamada.
Gözümün önünde patladı benim nur köşküm.
Yaşamak nasıl olur biliyor musun bir enkaz altında?
Gözümün önünde yıkıldı benim kederli öyküm.