geceler aleni yalnızlığımın mor suretidir
biten bir umudun sürüklendiği sığınakta
belki de buz ve ateşe yolculuktur
hangi acı bıraktığımız yerde kaldı
benim tanığı / ömrümün


keskin bir ayaz kış artığında
kardelenin ömrü zemheriye düştü

odun ateşi ısıtmadı / sözcükler suskun
elimdeki elsizliğin göğsümdeki kurşundan beter
gül ateşe düştü

içimin yurtsuz gezgini düşlerim
gelecek / bir rüyanın anısıdır sadece
hep bir dost eli, varla yok arası
ıslak bir bulutun altında
seninle dopdolu yalnızlığım

kimsesiz elim / sessiz çığlığım
beni yetim bırakan gülüşün
gelmedin dost
gelmedin ya
sulara gömüldü kirpiklerim

dalgaların sesine bırakıp kendimi
yüzünü suya çizdim
çiçeğin çiçeğe bakışı gibi ılık
aşkın en sıcak mevsiminde
ben seninle şiirlerimde seviştim

Nail Yavuz İzmir, Mayıs 2005
yeniden düzenleme.

not: SEN İZMİRSİN isimli şiir kitabımdan sonra GÜL ATEŞE DÜŞTÜ
isimli ikinci şiir kitabım bu ay İzmir Kültür Platformu yayınlarından çıktı.
Bu nedenle yeniden düzenlenmiş haliyle bu şiirimi paylaşmak istedim.