0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
140
Okunma
Bir yere sığmıyorum
Her şey dar, her şey sivrilmiş bir kenar
Hava bile sıkıştırıyor ciğerlerimde tüm yaşamı
Ne yana dönsem takılıyor, soyuluyor, kanıyor bir yerim
Çarpacak gibi oluyorum hayata ve yüzlere
Dilimde, ellerimde, gözlerimde
Bir pıhtıdan daha fazlası var
Gitmekle kalmakla değişmiyor hiçbir şey
Sığmıyorum tüm sığınaklarıma
Şimdi nasıl anlatayım kalan sağlara
Ne bir yoldayım ne de ayaklarımın telaşında
Bir postacı, bir kahveci, bir kitapçı
Dayandıkça kapıya günceler
Aralıklardan ışık sızdırıyor ama yine de
Yaşam diyip geçiyorum işte
Kanımın son damlasına kadar
Sığmıyorum öylece
Sığınıyorum sadece
5.0
100% (1)
