0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
139
Okunma
Gecenin ardından uğurlarken mecusi ateşimi
Yalnızlık da bir yolmuş diyen
bilgeye saygı duyuldu
Ayaklarım gelgitlerle sancılı
ardıma dizilen çocuksa çocukluğa af dileyen benlik
bir varmış bir yoğmuşla başlayan masallarda kaldı
iyi ve kötü
İki büklüm kıvrılmaz sandığım şeritlerde
Ben bir menzildim serhatlarda tel örgülere takılan
Ben geçmişle öfkeli
o ise katlardan nazil
Tüm şehirler stabilize, tüm yollar gürzlüydü
Öyle bir yerde farkına vardım ki dönüşün ve düşüşün
Artık hâki gülüşlerde suya dökülen kıvılcımları söndüren
Arz-ı dünyanın köşesindeyim
En nihayetinde
Rabbel Âlemin…
5.0
100% (3)
