0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
259
Okunma
Birzamanlar
Bir zamanlar kalpler çiçek açardı,
Bir gözyaşı, bin kalbi yumuşatırdı.
Şimdi bak; taş kesildi ellerimiz,
Bir çocuğun çığlığına sağır dünya.
Kardeşlik neydi, unuttuk galiba,
Göz göze gelmek bile korkutur oldu.
İçimizde bir duvar, dışımızda bin,
İnsan, insana yabancı artık.
Özledim…
Kalbin yük olmadan atışını,
İyiliğin karşılıksız sunuluşunu.
Bir selamın dünyayı güzelleştirdiği
Zamanları… sesini… gölgesini…
Şimdi herkes bir şey biliyor çokça,
Ama kimse duymuyor susanları.
Vicdanlar sustu, ekranlar konuşur,
Sevgi; reklam arasında kayıp bir söz.
Hakkı kalabalık
5.0
100% (1)
