Karanlığın içinden yankı vurur sesime,
Bir damlanın düşüşü benzer eski ismime.
Çatlayan her aynada yüzüm kayıp kendime,
Bir iz bırak göğsüme, Ayvera’nın ışığı.

Ne gölgeler silerdi, ne de yıllar günahkar,
Bir derinlik büyütür kalbimdeki anılar.
Kör geceler anlatsa, susar yine duvarlar,
Bir giz bırak dilime, Ayvera’nın ışığı.

Köklerime işleyen, görünmez bir ırmakla,
Yitik düşler çağırır, gizlenmiş bir toprakla.
Her adımda yankılan, yolum aydınlat aşkla
Bir köz bırak kalbime, Ayvera’nın ışığı.

Küllerimden doğarken suskunluğun ateşi,
Her nefeste çözülür zamanın iç çekişi
Yolumu sarar şimdi görünmezlik güneşi,
Bir haz bırak gözüme, Ayvera’nın ışığı.

Yüreğimde saklıdır, dönülmez bir esaret.
Her nefeste çoğalır görünmez zor esaret,
Gözlerimde yanılan gerçeğim yar esaret,
Bir avaz bırak bana, Ayvera’nın ışığı.

Ne gölgeler örterdi, ne de suskun çağrılar,
Bir iz düşer içime, kaybolurken anılar.
Sırlarımı taşır da yankılanır duvarlar,
Bir naz bırak özüme, Ayvera’nın ışığı.
Bir yüz bırak içime Ayvera’nın ışığı