2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
891
Okunma
Uyuyorlardı binlerce yıldır,
Silahları yanlarında,
Sevenlerinin gözyaşları başucundaydı.
Her doğan güneşi seyrediyor,
Batarken tebessümle uyuyorlardı.
Kimi zaman çobanlar geçmişti yanlarından,
Ara sıra iki sevdalı eşlik etmişti onlara,
Onlarda güneşi tatmıştılar.
Çağlayan ırmaklardan kana kana su içmiştiler
Uyumuşlardı bir kez sonsuza.
Ölüm gibi sessizdi o küçük odalar,
Küf kokuyordu yaşayana dokunurdu bu nefes,
Hayrandılar her doğan güneşe,
Gıptayla bakıyorlardı yoldan geçenlere.
Onlarda ağlıyordu neden bilinmez,
Ağlayan kayadan damlıyordu gözyaşları,
Binlerce yıldır kimse etmedi rahatsız,
Çakalın biri yağmaladı hayasız....By.KENYALI
Cevap Yaz