Bazen kalmak gitmekten daha zordur
Susmaların kabullenmekti, anladım şimdi seni
Belki de bu gece sensizliğin provası bende bu yalnızlık
Maskeyi taktım yüzüme, rolüm belli

Kışını kaybetmiş bir kar tanesi gibi
Sesini kesmiş bir rüzgâr misali
Martılarım tepemden uçtu gitti
Hesaplar benden, kessin hayat sesini
Faturası ağır gelmez, alışıyorum bu gecelere
Ne çare
Sessizliğimde yalnızlığıma gözlerim de küstü
Gözyaşımı hiç görmedi gözlerin, kalbe aktı sellerin
Takvimdeki son gidişinin tarihi ellerimde soldu bu gece
İşgalinde uğradığım yalnızlıklar da bitti

Hadi hatırlat kendini artık bundan sonra
Şubat ayında ellerini göğsümde ısıttığın günleri

Bana demiştin ki!

Üşüdüğünü biliyorum titriyorsun
Bunu neden yapıyorum biliyor musun?
Ben bir gün yoksam yanında üşürsen beni hatırla.

Aylardan temmuz şimdi
Balkondayım ve titriyor içim
Kaçıncı şişe düştü elimden bilmiyorum
En soğuk havada dolaşırken t-shirtle
Şimdi üşüyorum yazın tam dibinde
Resimlerimde kaybediyorum tek tek seni
Şimdi ısıtıyor ateşi ellerimi

Evet, seni hatırlıyorum şimdi
Sende ki bensizliği
Kalmak, gitmekten daha zormuş
Hadi söyle bana şimdi
Giden mi terk edendir, kalan mı, terk edilir.
Kalan benim...

Artık terk ediyorum seni!