Sen gelsen bir sonbaharda... akşam inerken sulara
İçimden henüz çekip gitmeden umut... yeniden doğsam güne
Sen gelsen yağmur bulutlarında, razıyım cefasına yaşantımın
Sen gelsen, birden sona ererdi hüznüm
Sen masal olsan, yalnızlığımla yarıladığım gecemde
Geceler hüzün kokmasa ; seni ıslansam
Yağmur yüklü akşamların beklesem kapısında

Sen gelsen, karlı bir akşamın dondurucu soğuğunda
Baharları umutla beklerken kuşlar
Avuçlarıma dolan göz yaşlarımda
Özlemler ötesi bir mavi gül olsan
Masmavi okyanuslar taşsa gözlerimden
Her pencereye bakışımda kararmış gökyüzü
Seni yansıtsa gözlerimdeki ışığıma

Uzaklardan ağlasam dertlerimi
Ellerimi tutmasan da razıyım
Alıştım nasılsa hayalinle konuşmaya
Yine de beklerdim mevsimleri
İsterse karla dolsun saçakları evimin
İsterse bahar çiçekleri savrulsun saçlarıma
Ben senin yüreğime ışınlanmanla
Dört mevsimi rüyalardım hayalinle
Uyuduğum gecelerde

Günay Koçak

9 / 08 / 2025