24
Yorum
88
Beğeni
0,0
Puan
1432
Okunma

yokluğunun karanlığında
uzaklığının tenine ağıtlar yaktım
ağlarken ıpıslak hüzünler döküldü gözlerimden
nefesimin öznesi sevdiğim
izlerinin düşürdüğü cennetine
yol belledim seni
varsıllığını yüzüme sürerken
sensizliğe doğan her bir sabahıma
düşüme sürdüğüm kokunla uyandım
boynu bükük gülümsemelerimde
bir sahil kıyısı yalnızlığım şimdi
maviler biriktiriyorum artık
senle dolu yüreğime
.
.
unutsan da sen beni
ben seni unutmadım hiç
sahra