Demedim mi sevme tutulmaz sözler,
Zihnine şek düşer yalnız kalırsın.
Saçlara kar yağar yaş dolar gözler,
Yıllarca bekler de bir hiç alırsın.

Üzülüp ağlayan hangi pişman var?
Gidene kar etmez ne söz ne yemin.
Sor hangi çiçeğe yar olmuş bahar?
“Gelecek” diyorsun hiç olma emin.

Yakmışsın ne diye hepten kendini,
Görmesen zindana döner bu şehir.
Şebnemler çağlıyor boğar bendini,
Bedenin kül olmuş gözyaşın nehir.

Ey gönlüm! Aşığım der övünürsün,
Bu pembe tutkular hiç olur bir gün.
Elemle pişmanca pek dövünürsün,
Oysa ki bir daha geri gelmez dün.

Gam keder sinsice kalbinde pusar,
Can yakar “bu aşktan” hıncını alır.
Kar yağar hülyana duygular susar,
Ardında tükenmiş bir beden kalır.

Demedim mi? Yârin olmaz, o yâdın,
Bak dertler üşüşmüş kalmadı tadın.
Oysa bir hayaldi yoktu o kadın,
Ey gönlüm hep dedim, anlayamadın…

Seyfettin Karamızrak


Karakalem çalışması bana aittir.