4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1498
Okunma
seni;
bir avuç su gibi çarptım yüzüme
gözlerinde ormanlar büyüttüm
aşkı çizip katladığım
kağıt bir gemi bıraktım sesinin mavisine
dört mevsimdi ellerin
rüzgarına tutundum
yaşlı çocukluğumun
sarı kurdelesini çözdü
taze kadınlığım
saçlarımı bıraktım memleketine
sevda akıttım göğsümden
anne yüzüyüm sana
istanbul gibi sev beni
seni;
kendi cümlelerime sakladım
en güzel şiiri
parmak ucuna bırakacak dudaklarım
soğumasın diye aşk
tenine sokulmayacağım
üç nokta içine sığacak sevişmemiz
sol eline bıraktığım düşlerimle
ne vakit yalnızlığa düşsen
parmak ucunda diğer yarım
özlem demli bardağında
dönüp duran yollardan
memleket kokusuyla
bulut bulut gelirim
sürüldüm gülüşüne(*)
yağmur ucunda öp beni
esinlenme : bir gülün gülüşüne sürgünüm ( Yelda Karataş )
Cevap Yaz