1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
123
Okunma
Duy, beni sustukça büyüyor fırtına,
Gözümde çiğ damlası, içimde yangına.
Bir çığlık dolanır duvar arası,
Ne yapsam duyulmaz, ne desem yasaklı.
Ellerimde morluk, dilimde korku,
Bir kadının değil, sanki bir suçun yolcusu.
Ne sevgi bu, ne sahiplenmek,
Sevgi varsa içinde şiddet ne demek?
Cam kırığı gibi bastığın sözler,
Her biri keser içimi, yok eder özler.
Ama unutma, susmam ebedî değil,
Bir gün yükselir sesim, göğe değin.
Çünkü ben bir kadınım, bir can, bir yürek,
Ne ezik doğdum, ne de eğilerek.
Korkmam artık senden, bağırışından,
Karanlık çökerken doğarım her an.
Bir tokatla kırılmaz onurum benim,
Küllerimden doğarım, unutmam kinim.
Yeter artık bu düzen, bu suskun döngü,
Kadınlar yaşasın, eşit ve özgür çünkü!
5.0
100% (1)
Cevap Yaz