Küçücük dünyamda yalnız sen vardın,
Gönül sarayımı yıktın, bilesin.
O kadar zor muydu sevip okşamak?
Kalbimi yerinden söktün, bilesin.

Ne oldu da yetemedik biz bize?
Ölür müydük otursaydık diz dize?
Nazar mı değdi de geldik biz göze?
Şah-u merdan olsan bakmam, bilesin.

Yalan mıydı bunca verdiğin sözler?
İnsan sevgisini gönlünde gizler.
Geçmişi andıkça her hücrem sızlar.
Yüzüne de bakmam, bunu bilesin.

Perdeler kapandı, oyunun bitti.
Anlamazsın, bu canımdan can gitti.
Ulan ne istedin, sevgi mi battı?
Adını ağzıma almam, bilesin.

Sevda çiçeğimdin gönül bağımda,
Fazla mı yer tuttum kalp otağında?
Böyle mi yazıyor aşk kitabında?
Açarken soldurdun gülü, bilesin.

Aslı, Şirin, Leyla idin gözümde,
Nağme nağme türkü idin sazımda.
Bin yıl susuz kalsam kızgın yazında,
Âb-ı kevser olsan içmem, bilesin.

İsrafil der, satır satır okudum,
Kilim gibi ilmek ilmek dokudum.
Gözyaşımla yüreğimi yıkadım.
Aşkımdan ölsen de sevmem, bilesin.

04.07.2024
İSRAFİL BİLİCAN