“Tenim Toprağını Özledi Züleyhâ” temasına bağlı olarak

I. MAKAM: TALEP (ARAYIŞ)

Ben seni ilk kez
Bir duanın hüznünde aradım
Adını bilmeden,
Sesini duymadan
Kalbimde bir susuzluk doğdu Züleyhâ...

Tenim toprağına varmak isterken
Yüreğim çölleşti
Her “gel” deyişim
Kendime attığım bir çığlık oldu
Ama sen duymadın…

Aşk bir yoldur
Ve o yolun başı,
Sana düşmeyi göze almaktır.

Sen uzak değildin
Ben yaklaşılamayandım
Bir vuslatı hayal ederken
Kendime hasret kaldım.

II. MAKAM: SABIR (BEKLEYİŞ)

Sonra bekledim…
Yusuf’un kuyusunda değil,
Kalbimin en derin susuşunda...

Bir gün gelsen
Zaman durur sanıyordum
Geceleri sabaha emanet ettim
Gündüzleri duaya...

Ey Züleyhâ,
Ben seni çağırmadım
Sadece sustum,
Çünkü aşk,
Susmanın kalpteki adıdır.

Her sabır
Bir secde daha yükledi omzuma
Ve ben,
O yükle eğildikçe
Kendime yaklaşır oldum.

Aşkın sabrı
Zamana değil
Zamana sabreden gönüledir
Ben o gönülde
Adını taş gibi yonttum.

III. MAKAM: TESLİMİYET (YOK OLUŞ)

Sonunda
Seni sevmekten vazgeçmedim
Senden vazgeçerek
Aşk’a teslim oldum.

Ben artık seni değil
Sende kaybolan kendimi seviyorum
Çünkü aşk,
Aşktan da vazgeçmeyi ister.

Secdede kaldım
Yakarışsız, niyazsız
Senin gülüşün
Bir âlemi yakardı
Ben o âlemde
Küllere döndüm.

Züleyhâ,
Üç makamı da yürüdüm
Sende aradım
Sabrında bekledim
Teslimiyetinde yok oldum.

Artık seni
Görmeden seven bir kalbim var
Artık sana
Susarak varan bir sesim...

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(2 Şubat 2023)