Al Bayrağa Yemin

Bir çift göz arar siperin içinde,
Anam mı, yâr mı, yoksa hilâl mi?
Kimseler bilmez ben neyin peşindeyim
Ben ölsem de sancak kalmalı dertli.

Kimi gölgede uyur, kimi sefa sürer,
Biz ise taş üstünde dualar eder.
Vatan uğruna kurşun yesek eğer
“Şehitlik nasipmiş” der geçeriz yeter.

Nice dağ geçtik, nice yol vardık,
Hiçbir adımda dönmeyi anmadık.
Bayrak yere düşmesin, tek muradım
Mezarımda bile ay yıldız yatmalı.

Bir resim kalır belki cebimde,
Bir mektup çıkar ana dilinde.
Ama en çok ne var biliyor musun içinde?
“Al bayrak düşmesin” diye edilen yeminle.

Ay yıldızlı örtü serilsin diye,
Terk ettim tüm dünya lezzet diye.
Ölüm bize uzak değil, şeref diye
Bayrak sevgisiyle yoğrulduk biz niye.

Çocuk gülüşüyle uğurlandık biz,
Ana duasıyla yürüdük sessiz.
Bir kurşun yeterdi bize o an
İnmesin bayrak, bitsin can!

Bir nöbet devredilir kanla, terle,
Ne şehir bilirim ne de gölge.
Her dağ başı bana bir kaledir
Ay yıldız vurduysa, yürek ebedidir.

Karanlık sokaklar gördüm ben çok,
Ama bayrak görünce parlar ufuk.
Bir gölge düşer mi yıldızın üstüne?
İnan, bu millet onu bile yakar çabuk.

Ey zalim, ey hain, bil ki bu yurt,
Ne kurşunla biter ne de pusuyla kurt.
Her bayrak için bir yürek vardır unutma
Her şehit ardında bin diriliş bırakır mutlaka.

Ve şimdi dostum, bu söz benden sana:
Bir ömür sürse de bu sevda vatana,
Al bayrak dalgalandıkça göklerde yana
Ben de oradayım, selâm duranıma!

Hakkı kalabalık