Al Bayrağa Yemin

Üstüme kapanır sensiz dört duvar,
Ama sancağım var, gözümde karar.
Toprağa düşsem de yüreğim onar
Al bayrağa yemin ettim dostum!

Sustuklarım taş gibi oldu dile,
Gönlüm vatana yazıldı gizlice.
Bir hilâl uğruna düşsem sessizce
Ana değil, vatan ağlar ardımdan.

Ayrılık bilirim, gurbetle yoğruldum,
Ama hiçbir yâre vatan gibi vurulmadım.
El hasretiyle eridim, kuruldum
Bayrak dalgalansın yeter bu candan!

Siper olurum her gelen fırtınaya,
Yeter ki eğilmesin al bayrağım.
Sözüm var, şehadet düşse yazıya
Toprağa kavuşurum alnım ak, arım sağlam!

Dosta gurur, düşmana korkuyum,
Sonsuzluğa giden yolum Türküyüm.
Gönlümde Mehmedim, gözümde serhat
Vatan varsa ben de varım evelallah!

Bir dağ gibi durur ay yıldız içimde,
Kanım çekilirse o düşer yere.
Ölsem de bedenim gurbet ellerde
Ruhum dönüp yatar vatan toprağında.

Kış da olur, kara da keser hava,
Diken de batarsa çekerim seve seve.
Benim aşkım bir bayrak, bir de dağ
Yüreğim hudutta, gözüm ezanda.

Gözüm yollarda, gönlüm siperlerde,
Adımı sil ama bayrağı silme!
Ben düşerim, başkası yükselir yine
Çünkü vatan nöbeti devredilmez!

Kınalı kuzuyum ben de bir zaman,
Anam “git” dedi, alnımı öperek.
Sırtımda kefen, dilimde selâ
Vatan için çıkılır, dönülmez geri.

Şimdi al bayrağa sardılar beni,
Toprağa düştüm ama dimdim ayaktayım.
Her yıldızda ben, her rüzgârda sesim
Benim adım şehit, unutan utansın!

Hakkı kalabalık