Gurbet

Açmadan kurudu dalım, yaprağım
Sineme hançeri sapladın gurbet
Nihayet ömrümün en son durağı
Beni yerden yere çaldın sen gurbet

Hep beyhude geçti baharım, yazım
Sana dev göründü tavuğum, kazım
Çok çektim… yeter artık, huzur lazım
Ömrümü yorgunlukla boğdun gurbet

Ömür deryasında hazan tek yolun
Sevgi çıkmazında hüzün hep solun
Dostluk dergâhına uzanmaz kolun
Huzura, coşkuya sur oldun gurbet

Sitemim bitmiyor, kesersin sözüm
Yarını görmeden yok olur özüm
Tükendi hevesim, vatanda gözüm
Yoluma çığ gibi aktın sen gurbet

Umudu bağladım boşu boşuna
Adımı kazıdım toprak taşına
Esir ettin beni ekmek, aşına
Yolumu durmadan kestin sen gurbet

Benden çaldın koca bir ömrü benden
Gece gündüz çıkardım ton ton kömürden
Şimdi otur, artık sefana bak sen
Sen beni yordun da soldurdun gurbet

Daha bunlar ne ki… işin cabası
Gördüğün manzara tek hatırası
Elimde baltası, elinde bal tası
Beni çalıştırdın, yordun gurbet

Hakkı kalabalık 19091999