Koşup dursanda dayı,gelmez artık geriye,, bir şey gelmez elimden,
Çaresiz kalıyor insan seni getiren gidince,içinde dua olurdu düşmezdin hiç dilinden.
Kaynağında kurudu şimdi Halit dayım kalbine bereketiyle akan dereden,
Bir köşede sessizce, el açarsın göklere.
Ey ruhumun incisi, ey kalpteki ,
O’nu bize şerifiyenle sen verdin nail eyledin Rahman olan Allah’ım.
sen herkesi duyansın,
Bu tarifsiz acıya gönlüm nasıl dayansın?
Kâbus gibi bu gece, neden doğmaz bu şafak?
Neden her yer karanlık, neden çıkmaz bu sokak?
Ey varoluş sebebim, ey ışığım neharım,
Ey güzel anneciğim, vaz geçilmez baharım.
Bekleyen mi var orda, gitmeye neden oldu hemen meyilin?
Bizi bizle bıraktın,buna hazır değildim.
Babamı mı özledin, hayli zamandan beri?
Haydi annem git desem, gelmezsin ki sen geri.
Dağ mı çöktü üstüme, kanatlarım mı kırık?
Günler var ki gitmiyor, boğazımdan hıçkırık.
Ne can kaldı tenimde, ne öz kaldı özümde,
Küller örttü ruhumu, kor kalmadı közümde.
Ellerini öperken sanki daha dün gibi,
Hastane ,önünde ruhum batan gün gibi.
Ne ilaçlar kâr eder ne bir iğne ne de em,
Güneş gören kar gibi, üç beş günde eriyip durur annem.
Sanırım ki göklerden, ayrılık emri inmiş,
Bu emir ki limandan, demir almak içinmiş…


Annem gitti bu 15 Haziran günü,
O son gece anladım, babamı gördüğünü.
Gece gündüz demeden vuruyorum dizime,
Haberin olsun babam, annem düştü izine.
Biliyorum ki sen de ölesiye özledin,
Hazır olan Mezarında yıllarca gelir diye gözledin.
Artık yanında babam, o sevdiğin Nail’e yâr,
Senin gönlünde sevinç, bizimkinde hüzün var.
Annem önce Allah’a, sonra sana emanet,
Mevla’m izin verirse, O’na Kevser ikram et…
Birkaç yıl önce, kardeşimle kızı ölmüş,
Bu cennetlik çiçekler, ardı ardına solmuş.
Bacım ve kızı kanatlanıp uçmuşlar,
Bizi de girsin diye kapıları açmışlar.

Annem yanımızdayken, hep onları anardı,
Bize göstermese de kalbi daim kanardı.
Annem, babam, bacım yeğenim, şimdi hepsi can cana,
SEMERKAND da,Meşe dalının altında, yatıyorlar yan yana.


Anlatıyorlar şimdi bana o talebelerin Nail’e teyzesiymiş,mezarına hergün birkaç öğrenci gidermiş.
Görenler varmış gece, buraya nur inermiş,
Gündüz de gül kokusu Çamlıdereye sinermiş.
Kabristanlığa, gelip bülbül konarmış,
Yanıbaşlarında kandiler,yanarmış.
Bebek halit ekicileri,büyümeyen vahit ekicileri,söylenen
Hasret yüklü ninnileri,duyarmış niceleri.
Bir gün ben de dinledim, bu annemin sesiydi,
Gül gibi kokan nefes, annemin nefesiydi.
Ey annem, güzel annem, kardan bile ak annem,
Gece kabri ışıyan, nur misali pak annem.
Onca yıl sonra, babam ile buluştun,
Rahmetiyle Rabbimin, evladına ,torununada,kavuştun.
Yıl iki bin yirmibeş,mevsim yaz 15 haziran,hazan, ay bende sanki kasım,
Hicranın ortasında, huzura döndü yasım.
Anne, baba rızası, her şeyden de hoş imiş,lojistiği bana verseler sanki içi boş imiş.
Anne, baba gidince, yalan dünya hiç imiş.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺Beni duyguları ile duygulandıran kabuk tutan yaralarımı kanatan dayım Halit Metin Ekici için kaleme alınmıştır .Allah sana uzun ömür doğru yaşam versin ,Sana nasiat vermek haddim değil ama dayıcım insana çekdiği acılar şiir yazmayı öğretir şair okuma yolunu açar.inşallah sen şair olmazsın böyle
Şiirler yazmazsın. Ellerinden öperim.