Küstüm bu dünyanın yalan yüzüne,
Yarabbi, günümüz neye varacak?
Güvenemez olduk dostun sözüne,
Yarabbi, sonumuz neye varacak?

Tek bir hata görsün, sokar gözüne,
Sahip çıkan yok ki oğlu kızına.
Alıştık milletin cilve nazına,
Yarabbi, konumuz neye varacak?

Eskiden günahlar saklı gizliydi,
İnsanımız mertti, açık sözlüydü.
Kızlarımız edep, haya yüzlüydü...
Yarabbi, hanemiz neye varacak?

Dünümüz farklıydı, günümüz farklı.
Bozulmuş düzeni, dönmüyor çarklı.
Sürmüşler tarlayı, her taraf arklı...
Yarabbi, yönümüz neye varacak?

Düşünüp durdukça şaşırıyorum,
Yüküm ağır, dağdan aşırıyorum.
Gözyaşıyla bardak taşırıyorum...
Yarabbi, kanımız neye varacak?

Dur durak bilmiyor kötünün yolu,
Mazlumun kırılmış kanadı, kolu.
Kalmadı tutacak müminin dalı...
Yarabbi, dinimiz neye varacak?

Gözyaşımla kalem bugün birleşti,
Aklım ile kalbim biraz sırlaştı.
Her şey çok değişti, yaşam zorlaştı...
Yarabbi, önümüz neye varacak?

İSRAFİL’İM, kelâm dilde ağlıyor,
Elinde imkân yok, kara bağlıyor.
Ancak yüreğini kendi dağlıyor...
Yarabbi, canımız neye varacak?

🗓️ 26.06.2025 — İsrafil Bilican