Coleoptera ~

Dünya, bezgin bir yelkovan gibi usulca dönüyor...
Ve kuşlar, kondukları dallara yalın ayak basıyor, bayım...
Bense henüz ilkbaharımsı yaşlarımdayım.
Büyük bir ihtişamla izliyorum, yüzyıllar önce kurulmuş, daha sonraları oldukça durulmuş bu aheste düzeni...

Bitkin bir kıvranışla arzuluyorum,
belki de nedenlice bu düzene karşı gelmeyi.
Ama susuyorum...
Sustukça gökyüzüne bakıyorum.
Ruhum, parçalı bulutlu beyazlara ayrılıyor
sonra,
biraz dağılıyor,
ağlak suratlı yağmurlara boyun büküyor
gün doğumu sarısı saç tellerim,
küsüyor...

Gökkuşağının ardından uzanan güneşi
kucaklıyor sonra,
arasından ışık sızan ince parmaklarım...
Ama unutmayın, bayım;
unutsalar bile kaktüs bitkileri soluk tenimizde bıraktıkları izleri,
ben unutmam...

Belki de ben, gözsüz bir kın kanatlı böceği kadar kindarım...
Durmadan,
duraksamadan
hep hatırlarım...

Ayşegül Eren