🫧𓈒 Düş 𓂃🫧𓈒

Saçları rüzgârlara asılı bir ayrık otuyum...
Unuttum neşeli kentimin,
umutlu yağmur şarkıları altında
saatlerce dans etmeyi, bayım...

Durmadan koştum
yurtsuz bir yaprak gibi
bahardan güze
savruldum...

Yudum yudum koptu
kalbimin ince iplik bağları
sonra biraz duruldum,
satırlarca yoruldum...

Boşluklarca karanlıklardan
gün ışığını soludum...
Oysa ki sadece küçük bir kumdum.
Mavi düşlerimle bezeli bir rüyadan
medet umdum...

Sayfalarca avuç açtım
gri sakallı yağmur bulutlarına.
Soluk yeşil gövdemi sundum,
sonra eskidim,
kurudum...

Kırık beyaz bir pamuk tarlasında
kırlangıç sarısı göz kapaklarımı yumdum...

Ayşegül Eren 🌼

Paylaş:

28 Beğeni

+20 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (11)

5.0

100% (11)

A... Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz A... şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

A... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Kalbimiver, @kalbimiver

27.7.2025 06:45:13

5 puan verdi

🌼

Etkili Yorum

çiftçi, @ciftci1

14.7.2025 11:37:43

Beden yaş alır, yorulur, yorgun düşer,.
Ruh; her daim genç, her daim cevval, her daim hareketli, sevecen, candan, arzulu, heyecanlı ve hezeyanlı...
Beden yaş almışsa gözlerimizi neden kapatalım hayata.
Ruh canlı ise, nefes aldıkça hayat yaşanmalı.
En azından olduğu kadarıyla...
Anlamlı şiiriniz için kutluyorum.
Saygıyla...