Eteklerinde biriktirdiğim düşler
Benim olmalı dudağındaki gülüşler
Ütopya karanlığı dağlarımda
Efkâr mavisi geceler
Yosun tutmuş gözlerindeki akvaryum
Balıklar aç kalmış dudağındaki suya
Pusu kuran hayalin gençliğimin yollarına
Denizin mavi rengi kurumuş yüreğimde
Kayıp akşam türküleri bir senfonide
Yalnızlığına ağlarken
Siyonist coniler şehirleri bombalıyor
Bir yanım Hiroşima oluyor, bir yanım Bağdat

Ortadoğu labirentlerinde kayboluyorum
Merdivenlerden çıkamıyor yorgun gölgelerim
Dişlerimde çekiyorum kıtaları
Ben keşfettim Amerika’yı
Bu cinayeti ben işledim!
Kızıl renge boyanırken göğüm
Bulutlar felç olmuş yağmur yağarken
Tutuklanmış çerçevedeki siyah beyaz resmim
Gazetelere manşetten giriyorum
Karıncalara yem olurken bir parça tebessümüm

Bir farenin kemirgen dişlerinde
Peynirim bu sabah.
Saatler dururken ben uykudayım
Geleceğimi kuşlar süpürür aynalardan
Zaman güneş sarısı saçlarımda
Beyaz yağmurlara dönüşür
Önce saçlarım, sonra akarsular dökülür
Yatağına.
Ben konuşurum vakit geç olur
Buzdağı gibi erir arkamda yıllar
Gideni fark edersin sevmek suç olur
Kalır içinde tetik düşüren rüzgârlar

Hüseyin Özbay