Kapattım kapıyı
Paslı demirine dünyanın
Gazete kağıdından gemiler yaptım
Sonra yaktım onları
Şafağın yenisinde
Sabahın kirli, sisli puslu vaktinde.
Üstelik,
Hürriyete en muhtaç olduğum saatlerde
Haberin sesi boğulmasın diye kulağımda,
Dedim ki:
"Buracıkta,
Şu saksıdaki sardunyanın dibinde
Bitecek ömrüm.
Kırmızısına bakıp kışı,
Yeşiline bakıp baharı göreceğim."
Televizyonun kör gözüne
Bir örtü çektim,
Savrulmamak için yalan rüzgarlarında,
Tozlu bir vicdan gibi duruyor
Şimdi köşede..

Ama olmuyor, gözüm bir an dalsa
Sardunyanın kırmızısı
Meydanlarda akan kan,
Yaprağının yeşili, umut değil
Biber gazının rengi misali
Daldaki kumru, dem çekmiyor sevdaya
Dört duvar arasında inleyen gençliğin
Umudun sesini haykırıyor..

İçtiğim suyun tadı
Genzimi yakan bir haykırış.
Bu bahçe, bu gök kubbe
Üstü açık bir hücre
Adalet,
Kör bir celladın elindeki satır…

Ah benim, yasasını zalimin yazdığı memleketim!
Hukuk dedikleri
En ağır küfürden daha keskin bir bıçak
Zulmün boynuna asılmış
En parlak mühür olmuş.
Dostlar alınırken,
"Vurun kahpeye" naralarıyla
Bir halk, kendi göğüne bakamaz olmuş.
Koparılmış bir tesbih gibi dağılmışız her yana,
Her tanesi bir zindanda,
Bir sürgünde, ümitlerde kaybolmuş.
Ben burada,
Bir çiçekle avutayım diyorum kendimi,
Ama nafile...
Toprağın altından bile geliyor çığlığı
Kök saldığım bu toprak, acıyla yoğrulmuş.
Her gün bir fidan devrilir
Onlar nutuk atar,
Güneş utanır, yüzünü bulutlarla kaplar.
Sükutum,
En gürültülü isyanım şimdi.
Yüz çevirişim, en keskin bakış
Kalemi kırdım sanmıştım oysa,
Meğer parmaklarımın ucunda,
Bir kalemtraş misali yeniden bilenmiş
Yazmıyorum, hayır
Kusuyorum bu mısraları.
Bu inziva,
Bir hazırlıkmış meğer.
Sessizlikte biriken her bir kelime,
Zalimin sarayına vurulacak bir balyoz.
Varsın duymasınlar,
Varsın okumasınlar.
Ben bu şiiri, duvarlara söyledim.
Demir parmaklıklara, sürgülü kapılara,
Salma’daki beyaz güvercine,
Ve en çok da o sardunyama söyledim.
Yarın bir gün olursa onu da solduran,
Kızıl yaprakları toprağa düştüğünde anlatsın,
"Burada," desin,
‘’Bir şair yaşadı, "ADALET’’ diye çıldıran… ‘’

Ersan Erten 27.06.25