0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
145
Okunma
Kalemin kırılsın be hayat,
Hiç mi elin titremedi yazımı yazarken?
Biraz umut koysaydın satır başına,
Biraz gülüş serpiştirseydin gözyaşına...
Sayfalar boyu hüzün,
Bölüm bölüm sükut,
Bir tek bahar eksik defterinde,
Hep sonbahar, hep kuru dal, hep unut.
Kara mürekkep damladı alın yazıma,
Silmek istedikçe kazındım yasıma.
Bir hayal kuracakken el verdin yangına,
Ateşi harladın da, dermanı sakladın ardına.
Nice sevda diz çöktüde gözümde,
Bir tebessüm çok görülmüş ömrümde.
Sahi, hiç mi utanmadın benden,
Yazgımı yazarken, kalemini esirgerken?
Yazgı dedin, sustum.. yetmedi mi
Sen ki kudretle yazarsın kaderi,
Niye bana gelince mürekkebin bitti
İstemem hayat bir daha yazma beni
Şiir: Gizemce Gizemli Şiirler
5.0
100% (1)
